Jack Spann is een pianist en keyboardsspeler uit New York City die voornamelijk actief is geweest als studiomuzikant en in die hoedanigheid kon meewerken aan de theatershow “Lost Highway” over het leven van Hank Willliams en ook mocht meespelen op David Bowie’s laatste plaat “Blackstar”. Vooral dat laatste was voor hem een onvergetelijke ervaring en vormde de aanleiding tot het opnemen van een soort ‘tribute’-plaat voor David Bowie in de vorm van zijn tweede soloalbum “Beautiful Man From Mars” uit 2017.

Een jaartje eerder was Jack Spann voor het eerst met een soloplaat naar buiten getreden met het album “Time Time Time Time Time”. Nu komt hij met een derde plaat op de proppen die “Propaganda Man” als titel heeft gekregen. Onze beluistering van dat album deed ons opnieuw terugdenken aan werk van Bowie, vooral omdat Jack Spann’s theatrale zang en zijn stem wel een beetje op die van Bowie lijkt.

Op “Propaganda Man” staan twaalf nummers die Jack Spann zelf van tekst en muziek heeft voorzien. De te horen instrumenten werden in de New Yorkse opnamestudio ingespeeld door Jack Spann zelf die piano, keyboards, gitaren en basgitaar voor zijn rekening nam, terwijl Cecil Robbington op drums speelde en Gary Tanin hier en daar voor extra klanken van keyboards zorgde.

De sound die op dit album te horen is kunnen we onderbrengen in de categorieën pop en rock, maar af en toe zijn er ook elementen uit de blues- en de countrymuziek in zijn composities terug te vinden. In de Amerikaanse muziekpers wordt het werk van Jack Spann wel eens vergeleken met andere bekende pianisten als Billy Joel, Elton John en Ben Folds, iets waar wij ons toch maar deels kunnen in terugvinden. Vocaal vinden we hem niet zo sterk als deze artiesten, maar qua songschrijven kan hij die vergelijking misschien wel doorstaan.

De beste tracks op dit derde soloalbum van Jack Spann zijn volgens ons albumtiteltrack “Propaganda Man”, de dynamische rocksongs “Rage In The Garden”, “She’s My Love Line” en “Dead Man’s Clothes”. Daarnaast kunnen wij ook wel genieten van de ballad “Your Lullaby”, van de Elton John en ook wel Joe Jackson ‘lookalike’-song “When Joe Sings” en van de sfeervolle instrumentaal afsluitende pianoballad “Good Night Lullaby”.

(valsam)